کتاب «نهنگ تاریک» دومین کتاب سعید بردستانی ست. اولی اسمش «هیچ» بود. و داستانهایی داشت که هوشمندانه نوشته شده بود. بومیگراییِ داستانها آدم را سر ذوق میآورد. ولی معلوم بود که اولِ راه است. اما به او امید بستم و میدانستم که این آدم بیحاشیه، محجوب و خودمانی درصدد آن است که خودِ واقعیاش را پیدا کند. حالا که کتاب دومش را خواندهام، فهمیدم که اشتباه نکردم.
ادامه این مطلب از وبگاه #خوابگرد را در این لینک ببینید.
ممنون از حضورت عزیزم..