یکی از با احساسترین خوانندههای پاپ ماست که وقتی صدایش را میشنوید، میترسید نکند همین حالا بغضش بترکد و ادامه ترانه روی زمین بماند. این جملهها و شوخیهای مشابهش یعنی صدای «محمد علیزاده» جور خاصی است؛ هر قدر هم که شاد بخواند، باز هم آن غم و ناله از پس صدایش بیرون میزند. باید او را جزو آن دسته از خوانندگانی دستهبندی کرد که نمیشود صدایشان را طولانیمدت (مثلا در مجموعه یک آلبوم) شنید ولی در بین قطعههای متنوع، کار با کیفیت و صدای خاص او حتما شنیده میشود (نمیشود نوشت به چشم میآید!). علیزاده از وقتی با «فرزاد حسنی» زلف گره زد، بیشتر رسانهای شد و خواننده ثابت تیتراژهای برنامههای او هم لقب گرفت؛ فوقالعاده (دعوتت میکنم امشب به نبودنم به یادم)، خداحافظ (خداحافظ همین حالا، همین حالا که من تنهام)، حالمو زیبا کن (شب هنوز نرفته اما تو چرا بیداری) و… نمونههای موفقی از این همکاری است.
ادامه این مطلب از وبگاه #چی را در این لینک ببینید.