پیشنهاد کتاب –- آدم ها
کتاب آدم ها، مجموعه ای از داستان های خیلی کوتاهه که هر کدوم یه تیکه از زندگی یک آدم رو تو نهایتا سه صفحه توصبف میکنن. بعضی هاشون عجیبن، بعضی هاشون خیلی ساده ان و بعضی هاشون شبیه زندگی خود ما هستن. بعضی از این آدما رو به اسمای بامزه صدا میکنن، مثل جلال دلقک، حسن شلغم، خسرو خرگوش و حمید دراکولا. بعضی هاشون هم اسمایی دارن که هیچ به زندگیشون نمیخوره، مثل سلطان که ” تضاد عجیبی بین اسم و کارش بود.” و این که خیلی از داستان ها تو فضای جنگ و جبهه هستن.
داستان ها انقد کوتاهن که تو هر فرصتی میشه خوندشون، مثل یه ستون از روزنامه. ولی به خاطر همین کوتاهیشون تقریبا هیچ داستانی آدم رو غرق فضای خودش نمیکنه.
ادامه این مطلب از وبگاه #رنگی_رنگی را در این لینک ببینید.
پیشنهاد خواندنی از بین پرفروش‌ها: برای این لحظه متشکرم
زنی خبرنگار که بعد از چند مصاحبه با مرد شماره یک فرانسه اخت می‌شود، به او خو می‌گیرد و همسرش می‌شود اما بعد از مدتی متوجه خیانت‌های همسرش و دوستی او با زنی دیگر – گیه، بازیگر فرانسوی- می‌شود. به همین دلیل هم از فرانسوا اولاند جدا می‌شود، عنوان بانوی اولی را از دست می‌دهد اما خبرنگار می‌ماند و داستان زندگی‌اش، از زمان آشنایی با فرانسوا اولاند تا دوران جدایی و حتی بعد از آن را به تصویر می‌کشد. این خلاصه آن‌چیزی است که در «برای این لحظه متشکرم» اتفاق می‌افتد. یک اتفاق واقعی که شحص اول حکومت فرانسه را مردی هوس‌ران معرفی می‌کند و تصویری خیلی نزدیک از او ارایه می‌کند. این کتاب را که دو روز بعد از چاپش ۲۰۰ هزار نسخه در فرانسه فروخت را حتما بخوانید.
کتاب برای این لحظه متشکرم را چه کسی نوشته؟
والری تری‌ویلر این کتاب را نوشته است. او خبرنگاری سیاسی بود که به خاطر نوع کارش از زمانی که اولاند هنوز رییس‌جمهوری فرانسه نشده بود با او نشست و برخاست داشت، مصاحبه میکرد و… . آشنایی آنها در نهایت به ازدواج کشید و بعد با خیانت اولاند به والری، بانوی اول فرانسه، عنوان پرطمطراقش را با لقب «نویسنده یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های تاریخ فرانسه» تاخت زد.
ادامه این مطلب از وبگاه #چی را در این لینک ببینید.
صداهای مراکش
صداهای مراکش، سفرنامه ی الیاس کانتی (نویسنده) است از کشور مراکش. سفرنامه ای پر از روح و فرهنگ و زندگی مراکشی از نگاه نویسنده ی غربی. صداهای مراکش با این که نثر ساده ای داره اما پره از احساس های شاعرانه و عارفانه که خاص کشور مراکش هست.
اگر سفر کردن رو دوست دارین و مراکش جزو لیست کشورهاییه که حتما باید ببینید، این کتاب رو حتما حتما بخونید، نویسنده شما رو با خودش به سفر مراکش میبره : )
یه قسمت از کتاب:
در هنوز باز بود و بچه ها امیدوار و صبور، همچنان در خیابان ایستاده بودند. حس میکردند صاحب رستوران در طول خاطره گفتنش کاری با آن ها نخواهد داشت و من پیوسته با خود میگفتم چه خوب که زبان این مرد را نمیفهمند. اویی که چنین با تحقیر از این یچه ها یاد میکرد در چشم بر هم زدنی خود شایسته ی تحقیر شده بود....
ادامه این مطلب از وبگاه #رنگی_رنگی را در این لینک ببینید.
صادقیه در بیات اصفهان و دو کتاب تازه‌ی دیگر
صادقیه در بیات اصفهان کتاب عجیبی ست. شماره‌ی صفحه ندارد، چیدمان متن در آن به شکل معمول نیست و مقدمه‌ی آن هم یادداشتی ست با عنوان «طرز خواندن». این کتاب اثر کیوان طهماسبیان است و نشر گمان آن را در ۱۰۶ صفحه، به‌تازگی با قیمت ۱۲هزار و ۵۰۰ تومان منتشر کرده. بهترین معرفی برای این کتاب، احتمالاً، همین تصویر است و متن مقدمه‌ی آن که در ادامه (مطابق با رسم‌الخط کتاب) می‌خوانید.
طرز خواندن
متن روی بهرام صادقی، یعنی نه فقط بهرام صادقی‌ی در متن، که متن‌شده‌ی بهرام صادقی، لاجرم باید شکل خودش باشد: بی‌قرارِ فرّارِ سرگردانِ حاشیه‌ها، و تکه‌تکه، ذو به «مقصدهای نامعلوم»…
پس در بیات اصفهان نواخته شود که می‌گویند نغمه‌ای‌ست گاه شاد و گاه غمگین، برای قبل از طلوع، رنگش سبز، و عنصرش آتش…
پس صفحه‌ها ـ تو بگو سبز، سبزِ بیات که بوی نای ملالِ فروب‌های اصفهان بدهد ـ تقسیم و حاشیه‌دار می‌شوند، تا خطوطِ یکنواختِ موازی، خطوطِ ملالاورِ قانون، انبوه‌تر شوند…
پس به‌تر است خواننده کُند بخواند و سنگر و قمقمه‌های خالی‌ی بهرام صادقی مدام دمِ دست باشد، تا پریدن از متنی به متنِ دیگر عادت شود؛ و نیز عادت شود، بر سطحِ صفحه، از صدای درشت‌ترِ متن پریدن به صدای ریزترِ حاشیه‌ها، که مثل زمزمه‌ی یک خود با «خودِ» دیگرش غرقِ گفت‌وگوست ـ با متن: متنی که در پوست خود نگنجد و از خود مدام بزند بیرون، به حاشیه…
ادامه این مطلب از وبگاه #خوابگرد را در این لینک ببینید.
پیشنهاد کتاب –پرنسس پابرهنه
خوندن داستان های کوتاه برای کسانی که وقت کمی برای مطالعه دارن و از طرفی دلشون نمیخواد که داستانی رو که دارند میخونن بذارن زمین، فکر خوبیه.
پیشنهاد امروز #رنگی_رنگی هم یک مجموعه داستان کوتاه هست که اریک امانوئیل اشمیت اون رو نوشته و شخصیت اصلی همه داستان هاش هم خانمها هستن. بیشتر داستانهای این کتاب پایانهای غیر منتظره دارن و اونقدری جذبتون میکنن که به کلی یادتون بره کجا هستین. پس این کتاب رو برای وقت هایی که باید توی صف های طولانی یا ترافیک منتظر بمونید ، تو کیفتون بگذارید.
ادامه این مطلب را در این لینک ببینید.
