پژمان جمشیدی، یکی از آن «50 کیلو آلبالو»

پژمان جمشیدی از دنیای فوتبال وارد عرصه سینما شد. با توجه به ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های بازیگری این سؤال مطرح می‌شود که آیا این فوتبالیست می‌تواند استعدادهای خود را شکوفا کند.

پژمان جمشیدی از دنیای فوتبال وارد عرصه سینما شد. با توجه به ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های بازیگری این سؤال مطرح می‌شود که آیا این فوتبالیست می‌تواند استعدادهای خود را شکوفا کند. هرچند که تا امروز پژمان جمشیدی تلاش کرده دست‌کم حضور حرفه‌ای داشته باشد، اما باید منتظر کارهای بعدی او ماند. به بهانه اکران فیلم «٥٠کیلو آلبالو» با پژمان جمشیدی به گفت‌وگو نشستیم.

ادامه این گفت و گو از وبگاه #برترین_ها را در این لینک ببینید.


یادداشتی بر فیلم Fish & Cat (ماهی و گربه) به کارگردانی شهرام مکری

کارگردان : شهرام مکری

نویسنده : شهرام مکری

بازیگران : سعید ابراهیمی فر , سیاوش چراغی پور , بابک کریمی

جوایز :

برنده جایزه افق نور هفتادمین جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۳

برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم لیسبون پرتغال ۲۰۱۳

برنده جایزه ویژه هیات داوران بخش فیلم‌های بلند داستانی آسیا‌ در جشنواره بین‌المللی فیلم دبی ۲۰۱۴

برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول ۲۰۱۴

برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه منتقدان در جشنواره فریبورگ سوییس ۲۰۱۴

خلاصه داستان : چند دانشجوی دختر و پسر برای شرکت در جشن بادبادک بازی به شمال کشور رفته‌اند. در همسایگی کمپ کوچک آنها کلبه-رستورانی قرار دارد که سه مرد ساکن آن هستند. رستوران به گوشت احتیاج دارد و جز این جوان‌ها شکاری در آن اطراف نیست و ...

نویسنده : آرتا برزنجی

بن مایه ی فرمی ماهی و گربه مشخصا از فیلم کوتاه شهرام مکری "محدوده ی دایره" گرفته شده (که البته محدوده ی دایره خود اقتباسی فرمی از "فیل" ون سنت بود).پس از سکانس های ابتدایی،فیلم وارد همان فرم دایره ای "محدوده ی دایره" می شود. اگر براک و پیکاسو قصد نمایش وجوه مختلف اجسام در یک تصویر را داشتند،مکری در پی نمایش وجوه مختلف قضایا در یک فیلم است .در "ماهی و گربه" بیننده ماجرا را هر بار از نگاه یکی از شخصیت ها می بیند،یا بهتر است بگوییم هر بار یکی از شخصیت ها را در حین ماجرا دنبال می کند.فضاسازی و نورپردازی "ماهی و گربه" به نحو احسن صورت گرفته است.

ادامه این مطلب از وبگاه #نقد_فارسی را در این لینک ببینید.


نقد و بررسی فیلم های جشنواره کن: Aquarius (آکواریس )

کارگردان : Kleber Mendonça Filho

نویسندگان : Kleber Mendonça Filho

بازیگران : Julia Bernat, Sonia Braga, Humberto Carrão

خلاصه داستان : کلارا، بیوه ۶۵ ساله برزیلی و منتقد موسیقی بازنشسته که در خانواده ای سنتی و ثروتمند متولد شده است آخرین ساکن آکواریس است که ....

خاطرات برای ما پدیده های فرَار ،ناملموس و دست نیافتنی هستند که در ذهنمان الک میشوند. اما در " آکواریوس" ( یا برج دلو) فیلم جدید کارگردان برزیلی، کلبر مندونکا ، این خاطرات همچون اشیائ ملموسی اطرافمان هستند: ساختمانی که در آن زندگی میکنیم، کتاب ها و سی دی هایی که قفسه ی کمدمان را پرکرده اند ، آلبوم عکسی که زیر تختمان قرار دارد.

گنجه ای که توجه لوسیا(تایا پرز) را در تولد 70 سالگی اش بخود جلب میکند در نظر بگیرید که در پیش درآمد دهه ی 80 فیلم جلوه ای همچون عکس های پالورویدی دارد. هنگامی که نوه های لوسیا متنی زیبایی را میخوانند ، او بیاد عمل جنسی که در دوران جوانی اش روی این گنجه انجام داده بود می افتاد.

این میراث خانوادگی حالا متعلق به کلارا خواهر زاده ی لوسیا است ، اما وجودش آن را تبدیل به آرشیوی از احساسات کرده است- که محتویاتش لحظات شفا بخش گذشته هستند. وقتی چیزی محو میشود ، بهمراه آن گذشته اش نیز برای همیشه گم میشود.

ادامه این مطلب از وبگاه #نقد_فارسی را در این لینک ببینید.


نقد و بررسی فیلم در مدت معلوم

کارگردان : وحید امیرخانی

نویسنده : مهدی علی میرزایی

بازیگران : جواد عزتی, ویشکا آسایش, هومن سیدی, اکبر عبدی

خلاصه داستان : آنچه از گفتنش شرم داریم بی شرمانه بر ما می تازد. میثم در به در گرفتن مجوز چاپ کتابش است؛ کتابی که می خواهد معضلات بلوغ جنسی دختر و پسر ها را حل کند اما...

منتقد: کمیل میرزایی

در مدت معلوم اولین کار وحید امیر خانی در مقام کارگردان و دومین فیلمنامه ی مهدی علی میرزایی پس از گشت ارشاد است.قلم تیز میرزایی به مانند کار گذشته اش با جوهر جسارت می نگارد ولی تنها جسارت در انتخاب موضوع برای فیلمنامه ی سینمایی شدن کافی نیست.در مدت معلوم همان طور که از اسمش پیداست باید به موضوع ازدواج موقت به عنوان راه حلی برای عطش جوانان به برخورد نزدیک-جوانان ناتوان از ازدواج دائم- بپردازد البته با لحن کمدی،اما نقص اصلی کار در همین نپرداختن است.

ادامه این مطلب از وبگاه #نقد_فارسی را در این لینک ببینید.


20 فیلم زنانه اصیل که باید دید.

این تصور غلط وجود دارد که همه فیلم های فمینیستی درباره زنانی است که رفتار مردانه دارند و فعالانه از مردان متنفر هستند و برای حقوق برابر، قانون حق سقط جنین، دستمزد مساوی و غیره مبارزه می کنند. این تصور کلیشه ای تک بعدی حق مطلب را نسبت به عناصر پیچیده ای که در فیلم های فمینیستی در کارند ادا نمی نماید.

برای مثال فیلمسازان فمینیست نه فقط دلمشغول محتوا هستند بلکه به همچنین می توانند مفاهیم تزویج جنسی نرمال، پایان بندی روایت، تدوین، بت وارگی (فتیشیسم)، شیئ رفتاری، حالت های (نا)خشنودی و وجوه زمانی و مکانی را به چالش بکشند. فیلمسازان فمینیست با تجربه کردن فرم و محتوای یک فیلم، دیدگاه های زنانه را با جهان سینمایی روایت بهم پیوند می دهند حال آنکه دستور زبان سینمای مردسالارانه را به چالش می کشانند. این صرفا درباره ایجاد تفاوت جنسیتی نیست بلکه حول ساختن زبانی سینمایی است که می تواند برای انواع مختلفی از تماشاگران رضایت (و نارضایتی) به ارمغان آورد.

ادامه این مطلب از وبگاه #نقد_فارسی را دراین  لینک ببینید.